Hedendaagse Wereldkamer

Alleen de post-Tweede Wereldoorlog gepantserde auto's worden in het museum ingedeeld als de eerste versies van materiaal die nog in gebruik is.

De Sovjet-raketten worden gegroepeerd alle generaties, vond hij niets in deze kamer waar je kunt, zonder te worden gedefinieerd, onderscheiden vier groepen: Engels producties, Amerikaanse, Duitse en achtergronden.

Groot-Brittannië wordt vertegenwoordigd door drie zware tanks, waarvan de meest interessante is de enorme veroveraar van 66 t, met een krachtige artillerie van 120 mm. Dating terug naar 1954, die ongeveer hedendaags was met de AMX 50, was het om dezelfde redenen ontworpen en had dezelfde gebreken. Afgewogen door zijn pantser van 300 mm, werd het gemotoriseerd. Bovendien verboden zijn massa en afmetingen het gehele spoorwegvervoer, terwijl zijn autonomie beperkt was tot 175 km op ongeveer 30 kilometer per uur. Hij had geen follow-up.

Classified als een mediumtank met zijn 52 t, de centurion, in dienst genomen in 1949, is voortgekomen uit een studie die in de laatste maanden van de oorlog is afgerond. Zijn opvolger was de Chieftain, van een gelijkwaardige tonnage, die vandaag door de Challenger I en II werd gedeclareerd. Het museum verwacht een kopie van dit type te ontvangen maar deze tank maakt gebruik van een composiet pantser - de Chobahm - waarvan de samenstelling altijd geheim blijft. We moeten daarom wachten op een hypothetische declassificatie.

De Amerikaanse vertegenwoordiging is ook zeer rijk aan machines van weinig originaliteit omdat ze allemaal in de troepen van de NAVO, waaronder Frankrijk, gediend hebben. Zowel Patton M. 47 als 48 zijn aanwezig, evenals de Pershing, de veteraan van deze collectie, sinds diens in februari 1945. Het is waar dat het nog jaren in dienst was 25.

De Patton, die NAVO-standaardtanks werd, waren revolutionair bij opdrachten. Door hun hydraulische richtingkoppelingen en systemen, alsmede door hun moderne observatiemiddelen, telemetrie door stereoscopische visie.

Een meneer 60 ontbrak. Hij arriveerde, in perfecte staat van werken, van ... het Amerikaanse luchtmacht! Dit is wat hij heeft gekozen omdat hij, in het kader van de anti-terroristische verdediging van de Amerikaanse luchtbureaus in Duitsland, weinig rol heeft gelegd. Gewapend met een 105 mm-pistool met een brandstabiliseringsapparaat en een laser-zicht, is dit 52-schild geproduceerd bij ongeveer 13 000-voorbeelden.

Een ander interessant stuk, de lichte tank M. Walker Bulldog 41 23,5 t, is de opvolger van de Chaffee die hij Mobility (meer dan 70 km per uur) door middel van een motor 500 paarden.

De Duitse aanwezigheid is indrukwekkend met de twee zeer klassieke luipaarden I en II, maar ook de veel meer originele Jagdpanzer-Kanone erfgenaam van de tankvechters van de Tweede Wereldoorlog. Opgemerkt moet worden dat de Duitsers de afgelopen jaren de enige zouden zijn geweest om deze gepantserde formule te cultiveren. Met zijn lage lichaam en lange loop van 90 mm heeft deze machine de fysica van zijn gebruik: het wordt heel goed in de hinderlaag voorgesteld, in een bosje lurend.

Het museum verwacht ook een Cheetah, een afgeleide van de Leopard I, voorzien van anti-aircraft twee buizen van 35 mm - kunnen ook worden gebruikt in anti-tank - en surveillance radar en acquisitie. Dit materiaal werd in de 80-jaren door Duitsland, Nederland en België gebruikt.

Naast deze prominente voertuigen zijn meer exotische tanks, vaak vaak lichte voertuigen: de Canadese Lynx; de Amerikaanse heer 114; de Braziliaanse Cascavel, de Nederlandse DAF YP 408; de Britse Alvis Saracen en een originele troeptransportversie van de Panhard EBS, die alleen de Portugese bevelte.

Naast de PZ 61 Zwitserland, de meest klassieke, toont de Zweedse STRV 103 S de invloed van een zeer bijzondere omgeving op het ontwerp van een gevechtsmotor.